teknoloji ve insan

insanlık ilginç bir sürece girdi, başta hoştu, ilerler gibiydi, teknolojisini yükseklere çıkardı ki teknoloji bir noktaya geldikten sonra uçar gibiydi üstümüzde. insanın kendi iç dünyasını düşünmeye başlamasıyla birlikte günümüzde o doldu artık, aşk, sevgi, arkadaşlık kavramları üzerine konuşamaz oldu, yozlaştı… her bireyin ağzında’’ah eskiler’’sözünü duyar oldu küçükler. bu gelişmişlik günü rahatlatırken, sanal yaşanılanlar ilginç bir stres türünü çıkardı bizlere. mutsuzluğun değişik bir versiyonu. hastalıklı mumyalara dönmenin sızılarını çeken yeni bir tür. teknoloji kelimesinin büyüsünde kendine bir yer bulurken, anlamsızlaşan çehreler. eski aşk filmleriyle, şimdikilere baktınız mı? ikiyüzlülüğün bu kadar açığa çıkması ilginç değil mi? nedeni; kendi hayatında bunu içten yaşayamayan yapımcısına, oyuncusuna… bu kişiler! aile bağları zayıflayan günümüz insanı, nasıl bir aileler zinciri kuracaktır acaba zamanla, bu kopuk, sadece ucuz çıkarları için bir arada olan insanlar mutluluğun adını mı değiştirecekler? eskiden mutlu olduğumuz şeyler birer evlat acısına mı dönecekler?

teknolojinin dogurdugu tek sey sanımca putlar